Samsun Kadın Dayanışması dün akşam İlkadım ilçesi Bulvar AVM girişi önünde 25 Kasım Kadına Yönelik Şiddete Karşı Uluslararası Mücadele Günü kapsamında basın açıklamasını 5 kadın okudular.
MEHMET REBİİ ÖZDEMİR
Basın açıklamasının ilk bölümünde Esra Marta şunları söyledi.
“Bu yıl; başta Gazze olmak üzere Ortadoğu ve Dünya’da savaşların sebep olduğu yıkımlar, dokuz ay önce, 6 Şubat depreminde enkaz altında kalan iktidarın yeni yıkımlara yol açacak özelleştirme politikaları, kadın düşmanlığını meclise taşıyan kadın düşmanı koalisyonlar, hukuk sisteminin çöktüğünün teyidi bir yargı krizinin yanında büyük bir ekonomik krizle girdiğimiz bu 25 Kasım’da biz kadınlar; Erkek devlet şiddetine, yoksulluğa, emek düşmanlığına, savaşlara karşı barışı, hayatlarımızı ve haklarımızı savunuyoruz şiarını yükseltiyoruz. Erkek egemen siyasetin politikaları, kapitalizmin, milliyetçi ve tekçi ideolojilerin saldırılarına hizmet ederken eşitsizlikleri yeniden üretmeye devam etmekte ve erkek devlet şiddetini meşrulaştırmaktadır. Bu nedenle kadınlar olarak erkek devlet şiddetine karşı her alanda yürüttüğümüz mücadeleyi emek, barış ve demokrasi mücadelesinden ayrı düşünmüyoruz. Haftalardır İsrail’in Gazze’ye her geçen gün artan şiddetli saldırılarına tanık oluyoruz. Savaşta öldürülenlerin çoğunun kadın ve çocuk olduğunu üzüntüyle takip ediyoruz. Gazze’de, Ukrayna’da ve sınır ötesi operasyonlarda savaş ve soykırım suçu işleniyor. İkiyüzlü devletler ise her zaman olduğu gibi, dünyanın her yerinde kadınların bedenlerini ve çocukları savaş politikalarına alet ediyor ve hayatlarını hiçe sayıyor. Kadınlar ve çocuklar erkek devlet şiddetinin altında her geçen gün ağır bedeller ödüyor. Evde, işte, okulda, sokakta, sosyal medyada, dijital platformlarda erkek şiddetine maruz bırakılıyoruz. Erkek şiddetine dair veriler iktidarlar tarafından açıklanmıyor. Şiddet vakalarının üstü örtülmeye çalışılıyor. 2022 yılında erkek şiddeti 334 kadını öldürdü. Sadece 2022 verilerine baktığımızda bile şiddetin hedefi haline gelen kadınların sayısının arttığını görüyoruz.”
Basın açıklamasını 2. olarak HK mağduru Emel Çakır okudu;
“LGBTİ+ örgütlerinden gelen raporlar nefret söyleminin de her geçen gün arttığını gösteriyor. İktidar ve iktidar yöneticileri tarafından hedef alınan LGBTİ+ lar bu nefret söylemleri sebebi ile her gün ötekileştiriliyor ve ölümle karşı karşıya bırakılıyor. Aynı zamanda bu nefret söylemleri transların; en temel sağlık hizmetlerine erişememelerine, güvenceli bir iş ve barınacak bir yer bulamamalarına hatta ölümlerine yol açıyor. AKP-MHP iktidarı ise sorun çözmek yerine kadın düşmanı siyasetine ve nefret söylemlerine yenilerini eklemeye devam etmektedir. Baskı mekanizmalarını tümüyle seferber ederek kadın kazanımlarını zayıflatmaya, kadınları eve mahkûm etmeye ve kamusal alanda iradesizleştirmeye dönük politikalarına hız vermektedir. Bunun yanı sıra iktidar kendinden olmayan kadınları, sosyal ve kamusal alandan uzaklaştırarak fişliyor. Özgürlüğünü ellerinden alarak hapsediyor. 20 Temmuz’da ilan edilen OHAL’den beri 11 bin kadın ve 864 bebek cezaevine konuldu. Engelli, hasta, yaşlı, bebekli ve hamile demeden, AKP-MHP iktidarı kadınları hatta çocukları hapsediyor. Erkek devlet aklı KHK lı kadınlara yüzsüzce “talimatla hamile kalmasaydınız” diyebiliyor.
Bunca hukuksuzluğa, hak ihlallerine rağmen KHK’lı kadınlar burada, ayakta, direniyor. Kazanacağız çünkü haklıyız” şeklinde konuştu.
Üçüncü olarak basın açıklamasını okuyan Eda Efil’de şunları ifade etti.
“6 Şubat’ta Maraş’ta meydana gelen ve en az 11 kent ile Suriye’yi etkileyen depremlerin üzerinden 9 ay geçti. Kadınlar ilk günden beri koordinasyonsuzluk ve plansızlık nedeniyle barınma, ısınma ve hijyen sorunlarıyla karşı karşıya bırakıldı. İktidar ise depremi bir felaket değil Allah’ın bir lütfu diyerek üzerine düşen her türlü sorumluluktan kaçtı. Mevcut afet müdahale eylem planında kadının adı dahi geçmiyor, devletin kadınların ve LGBTİ+’ların ihtiyaçlarına göre tasarlanmış toplumsal cinsiyete duyarlı bir müdahale stratejisi yok. Kurulan çadır kentlerde yeterli ışıklandırma olmadığı için kadınlar çocuklarını akşamları tuvalete götürürken dahi kendilerini güvende hissetmiyor. Temiz suya, sabuna erişimin kısıtlı olduğu, tuvaletlerin temizlenemediği bu ortamda kadınların özellikle regl dönemlerinde sağlıklarının tehlikeye de girdiğini biliyoruz. Şu ana kadar devletin açıklamış olduğu bir afette kadına yönelik şiddetle mücadele stratejisi de yok. Kurulan çadır kentlerde ise yanlış kurulumdan ötürü kanalizasyon taşması, su basması gibi sorunlar yaşanıyor. Hala bazı deprem bölgelerinde temiz suya erişim, içme suyuna erişim, temiz banyo, tuvalet gibi en temel ihtiyaçlar karşılanmamış durumda. Pandemiden bu yana devletin açıkça LGBTİ+’lara saldırıyor olması, kutuplaştırıcı ve düşmanlaştırıcı söylemlere başvurması deprem sonrasında bölgede bulunan LGBTİ+’lar için destek sistemlerine erişimi neredeyse imkânsızlaştırdı. Erkek egemen devletlerin çıkardığı savaşlar yüzünden kadınlar ya ölüme terk edilmekte yada göçe zorlanmaktadır. AKP- MHP iktidarı ülke içerisinde milliyetçilik naraları atarken göçmen kadınları hedef gösteriyor ve güvencesiz bırakıyor. Her yerde karşımıza çıkan erkek egemen devlete karşı kadın mücadelemiz ve dayanışmamızdan vazgeçmiyoruz” diye ifadelerde bulundu.
Basın açıklamasını 4. olarak okuyan Dilara Taşdelen, şöyle dedi.
“Karma eğitimi hedef alan AKP- MHP iktidarı yoksullukla mecbur edildiğimi KYK yurtlarında giriş çıkışlarımızı denetlemeye özen gösterdiği kadar güvenceli ve sağlıklı bir barınma hakkı sunsaydı bugün Zeren Ertaş ve diğer kadın arkadaşlarımız aramızda olacaklardı. Biz genç kadınlar özgür ve demokratik bir yaşamı inşa etmekten asla vazgeçmeyeceğiz. Ücretsiz kreş imkanına erişilemezken çocuklar ve kadınlar için tek seçenek haline getirilen küçük yaşta çocukların ve kadınların istismar edildiği dini vakıf ve tarikat yapılarında karşımıza çıkan erkek devlet şiddetine göz yummayacağız. Sayısız kadın tutsağın özgürlüğünü gasp eden rehine hukukunda da Kürt kadın mücadelesini sindirmek için süren kayyum ve savaş politikalarında, Kürt kadınlara yönelik cinsel şiddette karşımıza çıkan erkek devlet şiddetine karşı mücadelemiz sürüyor. Samsun’da sadece 2023 yılında Sema Dalkalem, Zerrin Büyük, Zhala Baghırova, Melek Baştürk, kadın cinayeti ile hayatlarını kaybettiler. Yaşamlarımızdan kopardıkları her kız kardeşimizin hesabını soracağız. Yine Samsun’da İlkadım Belediye Meclisinde meclis üyesi olan Hatice Çakır’a AKP ve MHP’li meclis üyeleri tarafından sözlü hakaret edildi. Kamusal alanda siyaset yaparken karşımıza çıkan bu erkek akıl İstanbul Sözleşmesi’ni bir gecede iptal eden aynı erkek akıldır. Biz yıllardır bu erkek akıl ile mücadele ettik etmeye de devam edeceğiz. Evde, sokakta, okulda, mecliste, karşımıza çıkan erkek egemenliğine karşı İSYANDAYIZ!
Yıllardır sürdürdüğümüz mücadeleyle elde ettiğimiz en önemli kazanımlarımızdan biri olan kadına yönelik şiddetin toplumsal cinsiyet eşitsizliğinden doğduğu yaklaşımı üzerine inşa edildiği için oldukça önemli olan İstanbul Sözleşmesi bir gecede feshedilmiştir. AKP bu yolla erkek şiddetini ve erkek egemen zihniyeti değiştirme yükümlülüğünü almayacağını açıktan duyurmuştur. Şimdi ise 6284 sayılı yasayı tartışmaya açarak eril yargının cezasızlık politikalarını meşrulaştırmaktadır. Tüm bunlara rağmen haklarımız ve hayatlarımız için İstanbul Sözleşmesi’nden vazgeçmeyeceğiz. Sözleşme yeniden yürürlüğe girene, gereği yerine getirilene ve 6284 Sayılı yasa etkin bir biçimde uygulanana kadar mücadele etmeye devam edeceğiz.”
Samsun Kadın Dayanışması adına Basın açıklamasının son bölümünü de Burcu Kavalcı okudu. Burcu Kavalcı şunları söyledi.
“AKP/MHP iktidarının sermayeden, savaştan ve ranttan beslenen bütçe politikalarıyla ekonomik kriz derinleşmektedir. Kadın emeğini güvencesizleştirecek politikalarına hız veren iktidar 2024 bütçesinde kadını güçlendirmeye sadece her yüz lirada 53 kuruş ayırmakta gündemine ise kadın işsizliği ve yoksulluğunu almamaktadır. Tüm bunların yanında iktidar örgütlü kadın mücadelesini hedef alan baskı, gözaltı ve tutuklamaları hız kesmeden sürdürerek, anayasal haklarımızı, toplantı, gösteri ve yürüyüş hakkımızı engelleyerek de kadına yönelik şiddeti farklı biçimlerde sürdürmektedir. Açıkça kadınların hayatına kastederek erkek egemen sistemi tüm mekanizmaları ile korumaya kararlı olduğunu göstermektedir. İktidar, KHK’lar ile kadınları haksız ve hukuksuz işten çıkarmış hatta özgürlüklerini ellerinden almıştır. KHK ile ihraç edemediklerini de mobbing, sürgün ve şiddetle görevden el çekmeye zorlamaktadır. Kadın emeği üzerindeki denetimini sıkılaştırarak ayakta kalmaya çalışan AKP-MHP iktidarının Türk-İslam sentezine yaslanan bir kültürel hegemonya kurma çabası da ailenin kutsallığına zeval getirmeyecek cinsiyetçi politikalarla devam etmektedir. Kürtajın ve sezaryenin hak olmaktan çıkarılması, şiddet uygulayan erkekle arabuluculuk uygulaması, boşanmayı zorlaştırma raporları, nafaka hakkına dair tartışmaları ile kadınları sistematik olarak aileye mahkûm etmeye çalışmaktadır. Diğer yandan tırmandırılan militarizm ve savaşlar kadına yönelik şiddetin etkilerinin çok daha ağır yaşanmasına neden olmaktadır. Savaşlarla birçok kadın ve çocuk yerinden yurdundan edilmekte, geçim olanaklarından mahrum bırakılmaktadır. Yaşanan şiddete bir de milliyetçilik, ırkçılık ve yabancı düşmanlığı eklenmektedir. Uzun zamandır şiddete, savaşa, yoksulluğa sömürüye karşı sürdürdüğümüz kendi yaşamlarımızın özneleri olma mücadelesinin iktidarları nasıl korkuttuğunun farkındayız. Bugünün kadın hak ve özgürlüklerinin yıllardır yürüttüğümüz mücadeleyle elde edildiğini görüyorlar çünkü. Bizler emeğimizin gaspı ve bedenimizin denetimine dayanan sistemik tahakkümü kırmanın, ataerkil kapitalist sistemi ortadan kaldırmanın yolunun örgütlü kadın mücadelesini kararlılıkla sürdürmekten ve yılmadan yükseltmekten geçtiğini biliyoruz. Ekonomik ve sosyal güvenceden yoksun bırakılmayı, yoksullaşmayı, bize dayatılan kimliklerle yaşamayı, güvencesiz- kayıt dışı çalıştırılarak sömürülmeyi, şiddet ve istismar tehdidi altında yaşamayı reddediyoruz. Biz kadınlar tüm bu sorunlara çözüm üretecek politikaların yapılmasını, kadına yönelik şiddetin tüm biçimleri ortadan kalkmasını istiyoruz.
Ve kadınların eşitlik ve özgürlük sorunu çözülmeden siyasi, medeni, sosyal ve ekonomik haklara erişimden bahsedilemeyeceğinin altını özelikle çiziyoruz.
Varız! Diyoruz. Vardık ve hep var olacağız. Hayatlarımıza, haklarımıza ve emeğimize sahip çıkacağız.”
