Biliyorum Emek üzerine çok ama çok yazılar yazıldı. Konuşmalar yapıldı. Herkes kendince Emeği farklı yorumlarla okuyucularına ve dinleyenlerine anlattılar!
Ben de Emeğin En Yüce Değer olduğunu şu şekilde ifade etmeye çalışacağım:
Gazeteci olarak, herkesin sesini duyurmayı kendime ilke edindim. Haberlerimi yaparken kılı kırık yarmaya çok özen gösterdim.
Kimi zaman bizzat alanda oldum, kimi zaman da yetişemediğimde haber metni ve görseller bana bir şekilde mail ya da diğer sosyal medya hesaplarından gelen bilgilerle haberler yaptım.
Buraya kadar sorun olduğunu sanmıyorum. Son zamanlarda alın terleriyle haklarını aramak için aylarca hak alma mücadelesi yapan, işçilerin her eylemliliğinde yanlarında olmaya çalıştım. Hatta öyle bir zevkle ve hevesle haberler yaptım ki bunu anlatmam imkânsız. Haberlerimle işçilerin seslerini tüm ülke sathına duyurmayı başardım…
Bununla da gurur duydum. Gerek işçiler, gerek çiftçiler, öğrenciler, memurlar hayatın her katmanındaki insanların hakları için emeğimi sarf etmek etmekten zerre kadar yüksünmem!
Yukarıda ifade ettiğim gibi geçtiğimiz Kasım ayında işçilerin emeklerinin karşılığını alabilmesi için hem gece, hem de gündüz yanlarında oldum. Olmaya da seve seve devam edeceğim. Bundan kimse bir art niyet çıkarmaya yeltenmesin…
Bu yazıyı neden kaleme aldığımı dilim yettiğince anlatmaya çalışacağım. Kuşkusuz, “EMEK EN YÜCE DEĞERDİR” bu ilke dayanak gösterilerek bana emeklerimin karşılığı bir plaket verildi. Buradan tekrar sendika başkan ve diğer yöneticilerine teşekkür ediyorum.
Plaket sürecinin ardından sendika başkanı ve yöneticilerle hak alma mücadelesi içinde çok yoğun çalışmalara imzamızı attık. Bu süreçte bir kazanımım daha oldu. Hak alma mücadelesi veren birçok insanı tanıma şansını yakalamış oldum.
Sendikanın her iki işyerinde de işçilerin haklarını alabilmesi için mücadele verdik. Her iki işyerinde haklar grev aşamasına gelinse de büyük bir mücadele sonunda Toplu İş Sözleşmeleri bağıtlandığında bende büyük bir mutluluk yaşadım. Kendimce bu çorbada tuzum olduğunu düşündüm…
Bütün her şey bitti! Sendika başkan ve yöneticileri TİS bağıtlandıktan sonra yaptıkları son basın açıklamasının ardından sanki yer yarıldı da yerin dibine girdiler. Bu durumda ben kendi kendime kuruntular yapmaya başladım. Acaba sendika başkanı ve diğer yöneticilerine karşı haksız ve yanlış bir tutum mu sergiledim diye her gün hayıflanıp duruyorum. Ancak yaptığım herhangi bir yanlış hareketim olduğunu hatırlamıyorum. Oysa ben o dönemde beni ödüllendirerek onore eden sendika başkan ve yöneticileriyle aynı platformda birlikte olmayı cidden çok önemsemiştim.
Çünkü hepimizin verdiği çok önemli EMEĞİMİZ karşılık bulmuştu. Bundan daha mutluluk veren bir şeyi ben düşünemiyorum.
Buradan yine altını kalın çizgiyle çizerek yazıyorum. Bana plaket verince bütün bağları koparmanız yerine periyodik aralıklarla hal hatır sormanızı yeğlerdim.
Sırf bu yüzden böyle bir başlıkla yazıyı kaleme aldım! Umarım bu yazım yerine çok kısa sürede varır. Sevgili ve de kıymetli başkan ve yöneticiler sizden istediğimiz birlikte verdiğimiz EN YÜCE DEĞER EMEĞİN yüzü suyu hürmetine sağlıcakla kalın. Yeni bir EMEK MÜCADELESİ yaşamak zorunda olduğunuzda ben buradayım. Kalemimle ve makinemle.
Evet, hiç su götürmez bir gerçek “EN YÜCE DEĞER EMEKTİR”
