Barış Terkoğlu’nun salıverilmesi, kişisel olarak sevindiricidir. Ancak asıl tartışılması gereken konu, bir gazetecinin neden gözaltına alındığıdır. Çünkü gazetecilik faaliyetinin gözaltı süreciyle anılması, başlı başına üzerinde düşünülmesi gereken bir durumdur.
Barış Terkoğlu’nun yaptığı iş gazeteciliktir.
Kamuoyunu ilgilendiren konularda bilgi toplamak, bu bilgileri değerlendirmek ve okurla paylaşmak.
Bugün yalnızca Barış Terkoğlu değil, farklı dönemlerde pek çok gazeteci benzer süreçlerden geçmiştir. Kimi gözaltına alınmış, kimi tutuklu yargılanmış, kimi de uzun süren davalarla mesleğinden uzak kalmıştır. Bu tablo, gazetecilik faaliyeti ile adli süreçlerin sık sık yan yana gelmesine yol açmaktadır.
Oysa gazetecilik; soru sormayı, araştırmayı ve kamusal tartışmaya katkı sunmayı içerir. Bu faaliyetlerin cezai yöntemlerle ele alınması, basın özgürlüğü ve toplumun haber alma hakkı açısından dikkatle değerlendirilmelidir.
Bir gazetecinin ifade vermeye çağrılmak yerine gözaltına alınması, kamuoyunda doğal olarak “ölçülülük” tartışmasını gündeme getirmektedir. Bu tartışma, kişi odaklı değil; ilke odaklıdır.
Bugün cezaevlerinde bulunan ya da yargı süreçleri devam eden gazetecilerin varlığı da aynı çerçevede ele alınmalıdır. Mesele tek tek isimler değil, gazeteciliğin hangi koşullarda yapılabildiğidir.
Çağdaş Gazeteciler Derneği Samsun Temsilcisi olarak, gazetecilik faaliyetinin hukuki değil mesleki bir alan olarak görülmesi gerektiğini bir kez daha hatırlatıyorum. Serbest bırakılmak elbette önemlidir; ancak asıl olan, gazeteciliğin baştan tartışma konusu yapılmamasıdır.
Gazetecilik, demokratik toplumun temel unsurlarından biridir.